لکه ها و پوست - چرا لکه ها ایجاد می شوند؟

"نقاط" پوست چیست؟

«لکه‌های» پوست آن نواحی هستند که یکنواختی رنگ آن از بین رفته است. در این وبلاگ سعی می کنیم بگوییم کدام یک وجود دارند، چگونه تولید می شوند و چگونه ظاهر پوست را پس از نصب بهبود می بخشیم، اما، قبل از ادامه موضوع، ابتدا از اولین چیز شروع می کنیم و به شما سلام می کنیم. ملانوسیت ها، مسئول رنگدانه دادن به پوست هستند!

ما همچنین به شما خواهیم گفت که کدام محصول و کدام مواد برای درمان آنها مناسب تر است.

ملانوسیت ها چیست؟

به بیان ساده، ملانوسیت ها سلول هایی در پوست و چشم هستند که رنگدانه ای به نام ملانین تولید و حاوی آن هستند. اینها در لایه بینی در اپیدرم یافت می شوند. عملکرد اصلی آن تولید ملانین است که در محافظت در برابر اشعه خورشید (اثرات مخرب اشعه غیریونیزان UV) مهم است. باور نکردنی است که به این شکل فکر کنید، اما به لطف این سلول ها و پیدایش لکه ها، اغلب واکنش دفاعی بدن است. رنگ پوست به فعالیت این سلول ها بستگی دارد. ملانین می تواند یوملانین (رنگ قهوه ای مایل به قهوه ای) یا فئوملانین (رنگدانه زرد مایل به قرمز) باشد.

ملانوسیت ها گرانول های پر از رنگدانه، ملانوزوم ها را تولید می کنند که به کرانوسیت های همسایه منتقل می شوند. این کراتینوسیت‌ها از لایه‌ها بالا می‌روند و به سطحی می‌رسند که قبلاً با ملانین آغشته شده است، که در برابر اشعه ماوراء بنفش محافظت می‌کند و به پوست رنگ مشخص می‌دهد.

رنگ پوست های مختلف، بیش از همه، به میزان فعال بودن این ملانوسیت ها بستگی دارد: نژادهای مختلف انسانی تقریباً تعداد ملانوسیت های مشابهی دارند، اما افرادی که رنگ پوست تیره تر دارند، فعالیت سلولی بالاتری دارند. همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که توزیع این سلول ها یکنواخت نیست، مکان هایی با تعداد بیشتر (مانند صورت یا ناحیه تناسلی) و برخی دیگر با تعداد کمتری وجود دارد که باعث می شود برخی از نواحی کمتر یا بیشتر تاریک شوند.

چه نوع لکه هایی وجود دارد و چرا ظاهر می شوند؟

با پایه‌های علمی پایه که قبلاً ایجاد شده است، می‌توانیم به طور کلی 2 نوع «لکه‌های» پوست را توصیف کنیم: آن‌هایی که به‌وسیله هایپرپیگمانتاسیون  ایجاد می‌شوند (که تیره‌تر از بقیه پوست هستند) و آن‌هایی که به‌وسیله هایپوپیگمنتیشن (که روشن‌تر از بقیه پوست‌ها هستند) ایجاد می‌شوند. پوست).

هیپوپیگمانتاسیون

این نام مکانیزمی است که در آن پوست رنگ کمتری نسبت به محیط اطراف خود دارد یا مستقیماً فاقد آن است.

دو بیماری شناخته شده که با هیپوپیگمانتاسیون مشخص می شوند، آلبینیسم و ​​ویتیلیگو هستند.

آلبینیسم یک بیماری ژنتیکی است که با عدم وجود ملانوژنز نشان داده می شود. این نشان می دهد که ملانوسیت ها وجود دارند، اما آنها قادر به سنتز ملانین نیستند، به طوری که پوست و مو به طور یکنواخت فاقد رنگ هستند.

از سوی دیگر، ویتیلیگو یک بیماری پوستی دژنراتیو است که در آن ملانوسیت‌های فعال می‌میرند (فرضیه‌ها نشان می‌دهند که آنها توسط خود سیستم ایمنی از بین می‌روند). مشخصه آن مناطقی از پوست بدون رنگ است.

هایپر پیگمنتاسیون

 هایپرپیگمانتاسیون پدیده ای است که در آن پوست رنگ تیره تری نسبت به رنگ فیزیولوژیکی پیدا می کند. به طور کلی به صورت لک ظاهر می شود و یکی از دلایل اصلی مراجعه به متخصص پوست و/یا زیبایی برای رفع آنها است.

علل لکه ها چیست؟

هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب:

این ناشی از فرآیندی است که در آن یک ضایعه پوستی وجود داشت و به دلیل تولید بیش از حد ملانین به یک اسکار قهوه ای مایل به قرمز تیره ختم شد.

ضایعاتی که می توانند هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب ایجاد کنند، از زخم های پوستی ساده گرفته تا آفتاب سوختگی و آکنه، متداول ترین دلیل ظاهر شدن آن ها هستند.

مهم ترین نکته ای که باید به آن توجه شود این است که هر چه التهاب بیشتر باشد، شانس تجربه هایپرپیگمانتاسیون التهابی بعد از ضایعه بیشتر می شود، بنابراین از هر عاملی که ضایعه موجود را بدتر می کند، باید اجتناب شود، مانند دستکاری آکنه. متخصصان پوست

تغییرات آشکار شده توسط خورشید:

تابش خورشید باعث تغییر رنگ پوست می شود. برنزه شدن پاسخ زیبایی مورد انتظار پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب است. این یک رنگدانه "تطبیقی" است و یک مکانیسم دفاعی پوست در برابر تهاجم خورشیدی است. به این معنی که وقتی "برنزه" می کنیم، بدن ما در واقع سعی می کند از ما در برابر یک عامل تهاجمی مانند خورشید محافظت کند.

اما وقتی خورشید بیش از یک برنزه یکنواخت ایجاد کند چه اتفاقی می افتد؟ تظاهرات پوستی وجود دارد که به نظر می رسد در اثر آسیب خورشید تقویت می شود، مانند:

 کک و مک: مشخصه آنها افزایش ملانین در اپیدرم است. اندازه آنها کوچک است و در مناطق بدون پوشش در معرض نور خورشید قرار دارند. آنها بیشتر در افرادی با پوست بسیار روشن ظاهر می شوند، به ویژه در دوران کودکی و نوجوانی، حضور آنها توسط عوامل ژنتیکی تعیین می شود.

عدس: عدس شناخته شده ترین از این گروه از "لکه هایی است که از قرار گرفتن در معرض نور خورشید بیرون می آیند." آنها با لکه های قهوه ای یا سیاه، جدا شده یا گروه بندی شده که می توانند در هر ناحیه ای از سطح بدن قرار گیرند مشخص می شوند. آنها با افزایش تعداد ملانوسیت ها در اپیدرم تولید می شوند و همانطور که گفتیم در اثر قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید ایجاد می شوند.

آنها را می توان به 2 نوع تقسیم کرد:

آنهایی که در افراد جوان ظاهر می شوند: اینها رنگدانه های معمولی هستند که به ویژه در بزرگسالان حدود 30 تا 40 سال که از دوران جوانی خود به طور نامنظم در معرض نور خورشید قرار گرفته اند مشاهده می کنیم.

سال ها پیش در مورد مراقبت از آفتاب به این صورت عمیق صحبت نمی شد و حتی از آن به عنوان یک تعریف برای برنزه شدن هر چه بیشتر استفاده می شد، بنابراین بعید نیست دوستانی را بشناسید که طرفدار آفتاب بودند و اکنون این نوع عواقب را متحمل می شوند.

آنهایی که در بزرگسالان یا افراد مسن ظاهر می شوند: به آنها لنتیگوهای سالخورده می گویند (سالخوردگی از «پیری» می آید). مطمئناً بیش از یک بار آنها را در دست و صورت افراد مسن دیده ایم. آنها در افراد بالای 60 سال که سال ها بدون محافظت مناسب در معرض نور خورشید قرار گرفته اند ظاهر می شوند.

ملاسما

این نامی است که به هایپرپیگمانتاسیون صورت قهوه ای روشن یا تیره داده می شود که به آرامی و به طور متقارن ایجاد می شود. در جنس زن غالب است و با عوامل هورمونی - وضعیتی که در دوران بارداری ظاهر می شود و در این دوره به کلواسما معروف است -، لوازم آرایشی، قرار گرفتن در معرض نور خورشید و تمایلات خانوادگی مرتبط است.

درمان ها و مواد تشکیل دهنده برای درمان لکه ها

اگرچه درمان های متعددی وجود دارد که می تواند ظاهر این لکه های ذکر شده را بهبود بخشد، اما باید به خاطر داشته باشیم که زمان می برد و پوست به آرامی بهبود می یابد، بنابراین باید صبور باشید و به این روند اعتماد کنید.

 چه چیزی می تواند به ما در رفع هایپرپیگمانتاسیون کمک کند؟

PRE-VEN-TION : مانند این، با حروف بزرگ و پررنگ. این جزء اصلی تلاش برای جلوگیری از بروز هایپرپیگمانتاسیون و جلوگیری از پیشرفت آن پس از نصب است. اساساً، مراقبت از خود در برابر قرار گرفتن در معرض نور خورشید است. برای این کار سعی می‌کنیم از ساعاتی که خورشید در آن‌ها «قدرت‌تر» است (بین 12 تا 16 ساعت) اجتناب کنیم، از لباس‌های گشاد رنگ روشن که بیشتر بدن را می‌پوشاند و همچنین لبه‌های پهن استفاده می‌کنیم. کلاه و ما از ضد آفتاب استفاده خواهیم کرد. ناگفته نماند که ما به هر قیمتی از آفتاب گرفتن خودداری می کنیم.

لایه برداری شیمیایی : لایه بردارهای شیمیایی، به ویژه آنهایی که از آلفا هیدروکسی اسید (AHA) به عنوان پایه استفاده می کنند، با کاهش لایه قرنیه و تضعیف اتحاد قرنیه، باعث جایگزینی سطحی ترین لایه ها در جایی که لکه های پوستی ته نشین می شوند، می شوند.

به این ترتیب، اجازه می دهد تا هایپرپیگمانتاسیون به تدریج ناپدید شود و یک متحد عالی برای استفاده همزمان از سایر عوامل رنگدانه کننده است زیرا نفوذ آنها را تسهیل می کند.

عوامل موضعی تجویز شده توسط متخصصین پوست:

هیدروکینون : پرکاربردترین و کارآمدترین عامل برای رفع هایپرپیگمانتاسیون. می توان آن را به تنهایی در 2٪ یا 4٪ استفاده کرد و می تواند با عوامل دیگری مانند دگزامتازون همراه شود. چگونه کار می کند؟ مکانیسم اثر هیدروکینون بر اساس تداخل در سنتز ملانین از طریق مسدود کردن تیروزیناز (آنزیمی که مسئول سنتز آن است) است. از آنجایی که این روش کار می کند، رنگدانه ای که ایجاد می کند اثر فوری ندارد و همچنین اثر سفید کنندگی آن تنها تا زمانی که کاربرد آن ادامه دارد باقی می ماند، زیرا از تشکیل ملانین جدید جلوگیری می کند که پس از ترک درمان، مجدداً ایجاد می شود. به روشی جدید سنتز کنید.

بسیار مهم است که این درمان به دقت توسط متخصص پوست دنبال شود، زیرا استفاده نادرست از آن می تواند به پوست آسیب برساند و حتی باعث ایجاد هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب شود.

رتینوئیک اسید : روی DNA سلولی تأثیر می گذارد، تمایز و تکثیر سلولی را تغییر می دهد (به عبارت ساده، محرکی است که گردش سلولی را تحریک می کند)، و همچنین مانند هیدروکینون با مهار ملانین عمل می کند. مانند هیدروکینون، باید با یک متخصص پوست همراه باشد زیرا استفاده نادرست از آن می تواند باعث حساسیت و بدتر شدن پوست شود.

ویتامین C : اغلب همراه با سایر اجزای فعال استفاده می شود. نشان داده شده است که این مشتقات در برابر هیپرپیگمانتاسیون موثر هستند.

به عنوان خط دوم ، آزلائیک اسید (10 یا 20٪)، اسید کوجیک، رسوراترول، آربوتین و عصاره سویا را می توان استفاده کرد.

نیاسینامید را نیز می توان به درمان پایه ما اضافه کرد ، ماده ای که به بهبود بافت پوست کمک می کند: آیا به خاطر دارید که در ابتدای وبلاگ در مورد ملانوزوم ها صحبت کردیم؟ خوب، نیاسینامید دقیقاً با کاهش انتقال ملانوزوم ها - که در ملانوسیت ها یافت می شود - به کراتینوسیت ها عمل می کند و می تواند به طور قابل توجهی هیپرپیگمانتاسیون را کاهش دهد.

نیاسینامید یا همان ویتامین B3 آخرین ماده مراقبت از پوست است که از نظر بالینی ثابت شده است که به جوان تر به نظر رسیدن پوست کمک می کند.

دارای pH خنثی است، یعنی بین 5 تا 6 است، که نشان می دهد برای نوار محافظ پوست خطری ندارد (آن را حفظ می کند).

این ماده ای فعال است که در آب و نه در روغن محلول است، به همین دلیل است که می توان آن را به شکل های سبک بیشتر یافت.

محافظ عملکرد مانع پوست را بهبود می بخشد، از آن محافظت می کند و به آن کمک می کند تا رطوبت را بهتر حفظ کند و از بدن در برابر عوامل خارجی دفاع کند.

ضد پیری: التهاب پوست را کاهش می دهد، واکنش های التهابی سلول ها باعث می شود پوست قبل از زمان خود علائم پیری را نشان دهد. و این است که هر چیزی که پوست ضعیف ما را تحریک می کند، از استرس گرفته تا آلودگی، یک واکنش التهابی ایجاد می کند

لکه ها را کمرنگ می کند. یکی دیگر از ویژگی های ویتامین B3 توانایی آن در کاهش هایپرپیگمانتاسیون است. یعنی لکه ها! آنها را در سطحی سطحی کاهش و شفاف می کند. این بیش از همه در سطح اپیدرم کار می کند، زیرا میزان ملانین را که از ملانوسیت ها به سطح پوست می رود را کاهش می دهد.

ضد باکتری و ضد پیری: به کنترل چربی اضافی، سبوم کمک می کند و دارای خواص ضد التهابی است. ظاهر منافذ را بهبود می بخشد و در نتیجه پوست در بافت آن بهتر به نظر می رسد.

نور پالسی : نور پالس یک تکنیک پیری عکس است که بافت و کیفیت پوست ما را بهبود می بخشد و یک متحد عالی برای کاهش لکه های صورت است.

در مورد درمان عمومی، مهم ترین نکته این است که به یاد داشته باشید که مانع اصلی در مدیریت، عدم پایبندی به درمان است. خیلی به آموزش و اصلاح عادات بستگی دارد.

اما آیا ممکن است لکه پس از درمان بارها و بارها بیرون بیاید؟ بله، اما به محض برطرف شدن، ظاهر آن به این واقعیت پاسخ می دهد که ما یک بار دیگر در معرض برخی از دلایلی قرار گرفتیم که باعث ایجاد هیپرپیگمانتاسیون می شوند.

نمونه های واضح این موضوع می تواند:

فقدان محافظت از نور، به ویژه استفاده ضعیف یا عدم استفاده از ضد آفتاب.

آسیب ناشی از عوامل شیمیایی در ترکیب با قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش: برخی از مواد حساسیت بیشتری نسبت به نور خورشید ایجاد می کنند و در نتیجه یک واکنش پوستی ناخواسته ایجاد می کنند. نمونه بارز آن عطرها یا کرم های درمانی جدید است. لکه هایی که ظاهر می شوند نتیجه هایپرپیگمانتاسیون پس از التهابی است که قبلاً در بالا توضیح دادیم.

شروع داروهای جدید: برخی از داروها "حساس کننده نور" هستند، که توضیح می دهد که چرا قرار گرفتن روزانه یکسان در معرض نور خورشید نتایج متفاوتی ایجاد می کند و لکه هایی روی پوست ایجاد می کند.

به دلیل تروما: هایپرکرومی می تواند قبل از هر زخم پوستی ظاهر شود.

ظاهر همان آسیب شناسی درمان شده: این مورد واضح آکنه است. اگر آکنه دوباره ظاهر شود، می تواند دوباره به نسل یک اسکار هیپرپیگمانته تبدیل شود که به درمان مناسب نیاز دارد.

مرتبط:
کرم های ضد آفتاب و برنزه کننده

لوازم آرایشی برای روشن کردن و جلوگیری از لک